Ludność Rzymu (ok. 753–716 p.n.e.)

Ludność Rzymu (ok. 753–716 p.n.e.)

Wczesny Rzym był małym miastem-państwem, prawdopodobnie liczącym 1 000–5 000 mieszkańców na początku.

Obejmował klany patrycjuszy, mieszkańców plebejskich oraz niewielką liczbę niewolników lub jeńców wojennych.

Skład warstw społecznych:

Patrycjusze: 50–100 głów wiodących rodzin (tworzących wczesny Senat).

Plebejusze: większość populacji, głównie mali rolnicy, rzemieślnicy i robotnicy.

Niewolnicy/więźniowie wojenni: niewielka część, zwykle włączana po najazdach lub konfliktach z pobliskimi osadami.

Szacunki populacji są bardzo przybliżone, oparte na badaniach archeologicznych Palatynu i okolicznych wzgórz, ekstrapolowane na podstawie wielkości osad.

Główne cechy polityczne

Założyciel i pierwszy król:

Romulus jest zarówno legendarnym założycielem Rzymu, jak i jego pierwszą suwerenną władzą.

System monarszy:

Rzym był monarchią, przy czym Romulus posiadał pełnię władzy wykonawczej, wojskowej i religijnej (wczesne imperium).

Centralizacja władzy:

Decyzje zależały całkowicie od króla; na tym etapie nie istniały formalne mechanizmy demokratyczne.

Instytucje w tamtym czasie

Senat:

Składał się ze 100–300 starszych (patres), głównie głów wiodących rodzin (gentes).

Rola: ciało doradcze króla, pomagało w organizowaniu kampanii wojskowych i zarządzaniu wczesnymi sprawami miejskimi.

Jeszcze nie ustawodawcze; nie mogło unieważnić decyzji króla.

Zgromadzenie Ludowe (Zgromadzenie Kuriatowe / Comitia Curiata):

Organizowane przez 30 kuri, reprezentujących klany rodzinne.

Rola: ratyfikowało niektóre dekrety, głównie formalnie popierając decyzje króla, nadawało imperium i świadkowało adopcje/małżeństwa.

Wczesna forma udziału obywatelskiego, ale nie demokracja.

Organizacja wojskowa:

Armia Rzymu składała się początkowo ze wszystkich obywateli płci męskiej organizowanych według klanów, bezpośrednio prowadzonych przez króla.

Służba wojskowa była zarówno obowiązkiem obywatelskim, jak i podstawą hierarchii społecznej.

Zarządzanie polis

Podstawy miejskie i obrona:

Romulus założył miasto na Wzgórzu Palatyńskim, zorganizował fortyfikacje i określił granice miasta.

Podział ludności:

Patrycjusze (wiodące rodziny): posiadali władzę polityczną, tworzyli Senat i kontrolowali rytuały religijne.

Plebejusze (ludzie zwykli): początkowo głównie mieszkańcy bez ziemi; ograniczone prawa polityczne, podlegali decyzjom króla.

Rozwiązywanie konfliktów:

prowadzone przez króla; nieformalne rady i starszyzna doradzały, ale nie ograniczały władzy.

Prawa i rola Romulusa

Imperium króla: Romulus miał absolutną władzę nad prawem, dowodzeniem wojskiem i obrzędami religijnymi.

Rola ustawodawcza: wydawał dekrety (leges regiae), później skodyfikowane przez jego następców.

Rola sądowa: najwyższy sędzia w sprawach cywilnych i karnych.

Dowódca wojskowy: prowadził Rzym w wojnach i najazdach; decyzje o życiu, śmierci i przydziale ziemi zależały od niego.

Główne Produkty

Produkcja lokalna

Rolnictwo (główna gospodarka):
  1. Zboża: pszenica, jęczmień
  2. Rośliny strączkowe: soczewica, fasola
  3. Oliwki i winogrona (ograniczone, wczesna winnica i produkcja oliwy)
  4. Warzywa, owoce, zioła
Hodowla zwierząt:
  1. Bydło
  2. Owce
  3. Kozy
  4. Świnie
Rzemiosło:
  1. Podstawowa ceramika
  2. Tkane tkaniny
  3. Proste narzędzia
Produkty handlowe
  1. Nadwyżki zboża (mała skala)
  2. Zwierzęta gospodarskie lub suszone mięso
  3. Ceramika i proste wyroby rękodzielnicze (produkcja lokalna)

Eksport

Prawdopodobnie eksportowane do pobliskich osiedli w Lacjum i Etrurii
  1. Sąsiednie miasta latyńskie (Alba Longa, Tibur, Preneste)
  2. Wczesne miasta etruskie (Veii, Tarquinii)
Charakter eksportu:
  1. Głównie wymiana barterowa lub podarunki; formalny eksport rynkowy był ograniczony.

Import

Surowce i towary specjalistyczne niewytwarzane lokalnie:
  1. Metale: żelazo, brąz (z Etrurii lub kolonii greckich)
  2. Artykuły luksusowe: ceramika grecka, ozdoby, wino
  3. Drewno i inne materiały budowlane (na fortyfikacje)

Do VIII w. p.n.e. miasta-państwa greckie zakładały kolonie w południowych Włoszech i na Sycylii (Magna Graecia), np. Cumae, Neapolis, Tarentum.

System Podatkowy

Nieformalny i prymitywny:

Rzym nie posiadał jeszcze sformalizowanego systemu podatkowego jak w późniejszej Republice czy Cesarstwie.

Król mógł żądać trybutu, pracy lub służby wojskowej od zależnych społeczności lub podbitych ludów.

Ziemia znajdowała się głównie pod kontrolą króla lub rodzin patrycjuszy; redystrybucja była dokonywana przez władzę królewską.

Finanse

Waluta

  • W Rzymie nie istniały jeszcze monety.
  • Gospodarka była głównie oparta na subsystencji, z wymianą barterową i wzajemnymi zobowiązaniami.
  • Dobra i usługi wymieniano bezpośrednio: zboże, zwierzęta, ceramikę, narzędzia i pracę.

Środki wartości

  • Majętność i status mierzono poprzez:
  • Posiadanie ziemi (patrycjusze kontrolujący urodzajne pola)
  • Zwierzęta gospodarskie (bydło, owce, kozy)
  • Łupy wojenne (z najazdów lub konfliktów)
  • Wczesne społeczeństwo rzymskie opierało się bardziej na prestiżu i wzajemnych zobowiązaniach niż na gotówce.

Trybuty i obowiązki

  • Król mógł żądać trybutu, służby wojskowej lub pracy od ludności albo podległych społeczności.
  • Te „płatności” były w naturze, nie w monetach: zboże, zwierzęta lub inne dobra.
  • Patrycjusze mogli redystrybuować zasoby klientom, tworząc system klient-patron, który częściowo funkcjonował jak wczesna sieć ekonomiczna.

Aukcje?...

Krótko mówiąc, ten okres historyczny nie może wzbogacić naszej wiedzy o aukcjach w tamtym czasie, ale możemy krótko założyć, że ponieważ nie istniał system monetarny, narzędzia rynkowe nie obejmowały definicji (tego, co teraz nazywamy aukcjami); zamiast tego wymiana oparta na barterze określała przepływ dóbr.

Siedmiu Królów Rzymu

To część obszernej publikacji dotyczącej wczesnego okresu kształtowania się Starożytnego Rzymu, obejmującej siedmiu królów rzymskiej monarchii. Przejdą Państwo przez kluczowe fakty dotyczące reform i praw wprowadzanych przez rzymskich królów oraz ewolucyjnej drogi rozwoju społeczeństwa rzymskiego. Publikacja krótko przedstawia legendarnych Romulusa, Numę Pompiliusza, Tullusa Hostyliusza, Ankusa Marcjusza, Tarkwiniusza Priscusa oraz ostatniego z siedmiu, Tarkwiniusza Superbus (Pysznego). Aby odwiedzić pełną publikację, kliknij tutaj.

Wprowadzenie do Wczesnego Rzymu: Siedmiu Królów

Wprowadzenie do wczesnego etapu dziejów Rzymu, opisujące miasto z ujęcia predispozycyjnego. Aby lepiej zrozumieć panowania rzymskich królów, zalecamy przeczytanie artykułu. Kliknij tutaj, aby przejść dalej.

Numa Pompiliusz, Drugi Król Rzymu

Drugi król Rzymu, Numa Pompiliusz, zaprezentowany poprzez swoje kluczowe reformy, politykę rządzenia i rozwój społeczeństwa rzymskiego. Przeczytaj więcej, odwiedź publikację (kliknij tutaj).

Tullus Hostiliusz, Trzeci Król Rzymu

Tullus Hostiliusz był jednym z królów Starożytnego Rzymu; w tej publikacji opisujemy go jako władcę, przedstawiamy wprowadzone przez niego reformy i tło socjokulturowe rzymskiej populacji tego okresu. Dowiedz się więcej, odwiedź publikację [kliknij tutaj].

Ankus Marcjusz, Czwarty Król Rzymu

Ankus Marcjusz był jednym z królów Rzymu. Jakie reformy wprowadził i jak wyglądało społeczeństwo rzymskie podczas jego panowania — wiele interesujących faktów znajdziesz w naszej publikacji (kliknij tutaj).

Król Rzymski Tarkwiniusz Priskus

Piąty król Rzymu, Tarkwiniusz Priskus — czy słyszeli Państwo o zasadach i innowacjach, które wprowadził w Rzymie, oraz o jego wpływie na późniejszy rozwój miasta? Było ich całkiem sporo... Dowiedz się więcej, odwiedzając publikację.

Tarkwiniusz Superbus, Ostatni Król Rzymu

Tarkwiniusz Superbus, ostatni król Rzymu. Publikacja przedstawia społeczeństwo rzymskie oraz główne struktury polityczne i społeczne jego epoki, a także reformy, które próbował wprowadzić podczas swojego panowania.